J.J. Case
กำไรสุทธิ ต่อ หุ้น
1932 - ($17.4) ขาดทุน
1931 - ($2.90)ขาดทุน
1930 - $11.00
1929 - $20.40
1928 - $26.90
1927 - $26.00
1926 - $23.30
1925 - $15.30
1924 - ($5.90) ขาดทุน
1923 - ($2.10) ขาดทุน
ค่าเฉลี่ย: $9.50
ต่อไปนี้คือความเป็นมาของบริษัทในช่วงต้นปี 1933:
ราคาต่อหุ้น: $30.00
กำไรสุทธิ: ($17.40) ปี 1932
มูลค่าสินทรัพย์: $176
ปันผล : ไม่ได้จ่าย
พิสัยของมูลค่าแฝงที่แกรแฮมให้ไว้ : $30 ถึง $130
ข้อสังเกต
- แกรแฮมได้ให้ความเห็นว่า J.J. Case เป็นตัวอย่างของสถานการณ์ซึ่งนักวิเคราะห์ไม่สามารถประมาณการมูลค่าแฝงที่เชื่อถือได้
- เขากล่าวต่อไปว่า หากว่าราคาลดลงมาต่ำมากพอ นักวิเคราะห์ก็อาจจะสามารถสรุปได้ว่า มูลค่าดังกล่าวต่ำกว่าความเป็นจริง เช่น ราคา $10.00 ต่อหุ้น
- นักวิเคราะห์ไม่เชื่อว่าจะเกิด regresssion to the mean หรือ ค่าเฉลี่ยกำไรสุทธิในอดีตจะคงอยู่เช่นนั้น จำเป็นต้องมีข้อมูลพื้นฐานที่เชื่อถือได้มาสนับสนุนการให้ความเห็นความเป็นไปในอนาคตของนักวิเคราะห์เฉพาะอย่างยิ่งกรณีที่เกี่ยวกับการเติบโต
- นักลงทุนวีไอบางกลุ่มก็จะเพียงแค่ไม่ยอมจ่ายสำหรับมูลค่าที่จะโตเพิ่มอีกในอนาคต โดยพิจารณาจากสมมุติฐานที่ว่าความเป็นไปในอนาคตดังกล่าวเชื่อถือไม่ได้ ส่วนอีกกลุ่ม เช่น บัฟเฟตมีความพิถีพิถันในการคัดเลือกเป็นอย่างยิ่งและจะลงทุนในบริษัทที่มีการเติบโตเท่านั้นถ้าหากบริษัทนั้นยังมีความได้เปรียบด้านการแข่งขันอีกต่างหากนอกเหนือไปจากมีข้อเท็จจริงยืนยันว่ามีอนาคตที่ดีในแง่ของการเติบโตชัดเจน
- บางบริษัทควรถูกจัดไว้ในกองที่เรียกว่า"ยากเกินไป"ที่จะเข้าใจ มีปลาอยู่มากมายในทะเลและเวลามีค่ายิ่ง จงอย่าเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ไปกับความพยายามที่จะทำความเข้าใจกับโจทย์ที่แก้ไม่ได้
- จงตั้งข้อสงสัยให้มากๆเกี่ยวกับมูลค่าของสินทรัพย์ โดยเฉพาะบริษัทที่อยู่ในภาวะถดถอย ผู้ขายหนังสือพิมพ์ในภาวะการณ์ตลาดปัจจุบันกำลังได้รับบทเรียนที่โหดร้ายในแง่ของมูลค่าสินทรัพย์ที่ไม่สามารถสร้างผลกำไรได้อีกต่อไป ในจดหมายถึงผู้ถือหุ้นประจำปี 1985 บัฟเฟตได้พรรณาไว้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อตอนที่ขายทอดตลาดเครื่องมือทอผ้าของเบิร์กไชร์ แฮธเวย์
" นักลงทุนบางท่านให้ความสำคัญต่อมูลค่าตามบัญชีอย่างยิ่งยวดสำหรับใช้ประกอบการการตัดสินใจในการลงทุนซื้อหุ้น (ผมเองก็ทำเช่นนั้นเหมือนกันในช่วงปีแรกๆที่เริ่มลงทุนใหม่ๆ) และนักเศรษฐศาสตร์และนักวิชาการบางคนเชื่อว่ามูลค่าทดแทน (replacement values)มีความสำคัญเป็นอย่างยิ่งสำหรับไว้ใช้พิจารณาความเหมาะสมของระดับหุ้นราคาในตลาดหุ้น คำแนะนำที่ว่าจากสองแหล่งดังกล่าวจะได้รับบทเรียนที่งานประมูลเพื่อขายทอดตลาดเครื่องจักรทอผ้าของเราซึ่งจัดขึ้นตอนต้นปี 1986
เครื่องมืออุปกรณ์ที่ขายออกไป (รวมทั้งส่วนที่ขายโละทิ้งออกไปไม่กี่เดือนก่อนการจัดการประมูล)ทั้งหมดเคยถูกจัดวางไว้ในพื้นที่โรงงานที่มีขนาดทั้งหมด 75,000 ตารางฟุตในเมืองนิว เบ๊ดฟอร์ด และยังอยู่ในสภาพที่ใช้การได้อยู่เลย แต่เดิมเราใช้เงินลงทุนไปกับอุปกรณ์เครื่องมือดังกล่าวราว 13 ล้านเหรียญสหรัฐ รวมทั้งที่ใช้ไปในระหว่างปี 1980-84 อีก 2 ล้านเหรียญสหรัฐ และมีมูลค่าตามบัญชีปัจจุบัน 866,000 ล้านเหรียญสหรัฐ(ภายหลังหักค่าเสื่อมแบบเร่ง) แม้ว่าจะไม่มีผู้บริหารที่สุขภาพจิตปกติที่ไหนจะลงทุนอย่างแน่ นอน บางทีหากต้องการลงทุนซื้อใหม่เพื่อทดแทนเครื่องจักรที่โละออกไปต้องใช้เงิน 30 - 50 ล้านเหรียญสหรัฐ
มูลค่าเบื้องต้นจากการขายเครื่องจักรอุปกรณ์ครั้งนี้ของเราอยู่ที่ 163,122 เหรียญสหรัฐ หากคิดรวมค่าใช้จ่ายต่างๆทั้งช่วงก่อนและหลังการขายทอดตลาดโดยสุทธิแล้วมีค่าน้อยกว่าศูนย์ กี่ปั่นด้ายที่ยังอยู่ในสภาพค่อนข้างทันสมัยซึ่งเราเคยซื้อตกชิ้นละ 5,000 เหรียญสหรัฐเมื่อปี 1981 ปรากฏไม่มีผู้ใดจะซื้อที่ราคา 50 เหรียญสหรัฐ สุดท้ายเราขายออกไปแบบทิ้งขว้างตกชิ้นละ 26 เหรียญสหรัฐ รวมเบ็ดเสร็จแล้วยังได้น้อยกว่าค่ารื้อถอน
พิจารณาตรงนี้ : มูลค่ากู๊ดวิลทางเศรษฐศาสตร์ของสายส่งหนังสือพิมพ์ 2 สายในบัฟฟาโล - หรือ ของร้านซีแคนดี้ 1 ร้าน - มีค่าสูงกว่ารายได้ที่เราได้รับจากสินทรัพย์ถาวรจำนวนมากมายดังกล่าวเป็นอย่างยิ่งซึ่งเมื่อไม่กี่ปีก่อนหน้านั้นภายใต้สภาวะการแข่งขันที่แตกต่างไปจากขณะนี้ สามารถจ้างแรงงานจำนวนมากเกินกว่า 1,000 คน"
บทสรุป, - ข้อชี้แนะของแกรแฮมเกี่ยวกับมูลค่าแฝงเป็นแนวคิดที่เป็นประโยชน์อย่างยิ่งถ้าหากคุณใช้อย่างถูกต้องและเข้าใจถึงข้อจำกัดของมัน อย่างที่อาริสโตเติ้ลกล่าวไว้ว่า " มันเป็นการมาถึงของชายผู้ได้รับการศึกษาที่จะมุ่งเป้าไปยังเรื่องของความถูกต้องแม่นยำของสิ่งต่างๆในแต่ละจำพวกก็ต่อเมื่อธรรมชาติของสิ่งนั้นๆเอื้ออำนวยเท่านั้น" จงอดทนและรอคอยที่จะยังไม่เหนี่ยวไกจนกว่าจะเป็นที่ชัดเจนเสียก่อน มีโอกาสอยู่อย่างดาดดื่นในอดีตที่ผ่านมาและในอนาคตก็จะยังมีอยู่ดาดดื่นเช่นกัน
